Jazda bez trzymanki

2020 to rok za którym nikt tęsknić nie będzie. To rok, który zafundował nam szaloną 
jazdę bez trzymanki, pomimo zakazu podróżowania. Zamknięto nas w domach, nakazano schować uśmiechy pod materiałem maseczek a zwykły uścisk dłoni dwojga ludzi stał się niemalże przestępstwem, zabroniono serdecznych przyjacielskich uścisków. Z dnia na dzień świat zaczął być postrzegany z perspektywy 2 metrów dystansu społecznego. Zamknięto miejsca rozrywek a spotkania towarzyskie przeniesiono na platformy online. Internet – genialny wynalazek wszechczasów nagle stał się jedyną formą kontaktu ze światem i w tym trudnym roku stanowił sztuczną namiastkę normalności. Zapewne tortura dla ekstrowertyków, dusz towarzystwa i przerażająca niewiadoma dla najstarszego pokolenia. Szerzyła się samotność, narastał smutek, nie raz pojawiały się depresyjne myśli. Spotkania na tej samej platformie, o tej samej porze – razem a jednak osobno. Samotność w sieci rosła, bo tak trudno wyczuć czyjąś energię lub oczarować własną charyzmą. Zabrakło mowy ciała, uwadze umknęły wymowne gesty, ominął nas zapach perfum i szelest oddechu. Niby razem a jednak osobno. Zostały tylko słowa, emocje wyrażane buźkami emoji, to tak niewiele aby zrozumieć się nawzajem. Świat zwolnił, uliczny gwar zamarł ustępując głuchej ciszy – nawet w Londynie – jednym z największych miast świata. W powietrzu wisiała panika, niepewność, strach, pobłażliwość, ignorancja i brak zrozumienia. 2020 to puste kawiarnie, zamknięte restauracje, teatry, kina, odwołane loty, niechęć okazywana pojedynczym, niesfornym turystom buntującym się w desperackim akcie sprzeciwu, to policjanci pytający przechodniów czy ich wyjście z domu to absolutna konieczność. W roku 2020 oglądaliśmy świat z perspektywy dwumetrowego dystansu, rozmawiając stłumionym głosem wydobywającym się spod masek. I być może był to rok idealny dla introwertyków, twórczych dusz, artystów i samotników to jednak nawet największy introwertyk świata ma swoje ulubione miejsce pełne ludzi, z którymi chętnie zatraci się w intrygującej rozmowie. I nawet najbardziej zatwardziały samotnik od czasu do czasu zatęskni za pokrewną duszą. I wreszcie każdy artysta, pisarz i utalentowany twórca potrzebuje natchnienia, które przecież samo nie przyjdzie. Ono wędruje po nieodkrytych szlakach, przesiaduje na krawędzi skały lub ściga się z wiatrem na rowerze lub spadochronie, zdarza się także, że spotkać je można w małych, przytulnych, ukrytych kafejkach znajdujących się w cichych uliczkach. 2020 to rok, za którym nikt tęsknić nie będzie, więc niech odejdzie w zapomnienie i nigdy nie powróci. 2020 to jedyna wędrówka na krawędzi, której zapewne nikt nie chciałby powtarzać. 

 

Życzę Wam żeby 2021 był lepszy niż odchodzący 2020. 

  

Pozdrawiam 

 

Aneta 

P.S. Nie zdążyłam napisać o szalonej wyprawie na Chiński Mur. Teraz chyba nie pora. Ta opowieść musi poczekać na lepsze czasy.  

Natchnione wędrówki

Pytacie skąd wzięłam pomysł na drugą książkę? No cóż pomysł zrodził się w pięknej Norwegii, lecz sam pomysł nie wystarczy. Niezbędne ku temu jest natchnienie i inspiracja. Zjawiska te natomiast nie zjawiają się na zawołanie, lecz pojawiają się i znikają w nieprzewidywalnych chwilach. One lubią żyć po swojemu z dala od zgiełku zatłoczonych miast, betonowych murów i luksusów wielkich metropolii. A więc jak to się stało, że towarzyszą mi podczas pisania moich książek? Ano zamiast czekać w nieskończoność aż się łaskawie zjawią w moich progach wychodzę im naprzeciw. W mojej drugiej książce (która dopiero się ukaże) górska kraina, przez którą wędruje - znana Wam z powieści „Błękitny Wiatr” Laura -  zainspirowana została najpiękniejszymi szlakami znajdującymi się w Nowej Zelandii i Norwegii. Dwie fantastyczne, dzikie, pełne przygód i malowniczych widoków wyprawy z grupą „obcych ludzi”, których połączyła miłość do gór, żyjąca w nich od zawsze ciekawość świata, niebanalne poczucie piękna i pałająca nimi żądza spełniania nawet najbardziej szalonych marzeń. I ta wspólna pasja wystarczyła, aby rozumiesz się nawzajem bez zbędnych słów. I pomimo, że wraz z Bryttanicą przemierzałam niedostępne szlaki to jednak miałam swoją ukochaną wolność, niezmącony spokój, przestrzeń i ciszę, dzięki której mogłam wsłuchać się w odgłosy szalejącego wiatru i odnaleźć w nim nawoływania Natchnienia. Bo Brittanica zrzesza górskich wędrowców, wytrwałych pozytywnie zakręconych wariatów poszukujących oryginalnych wyzwań, łapaczy marzeń, którzy ćpają góry, twórcze niespokojne dusze podążające uparcie w stronę schowanych w chmurach ośnieżonych górskich szczytów nie zważając na niedogodności wspinaczki, zimny deszcz ostro smagający zmarznięte policzki czy też strome, wyczerpujące podejścia. Wędrujący z Brittanicą cieszą się z czekającego ich noclegu w zimnym, ciemnym schronisku bez ogrzewania, gorących pryszniców i wifi, bo rano obudzą ich pojedyncze promienie wschodzącego słońca, które niepokornie wkradną się do środka poprzez szpary między deskami i zachłysną się powietrzem pachnącym krystalicznie czystą wodą jeziora znajdującego się gdzieś pomiędzy szczytami gór, a ich włosy znów będą czochrane przez niesforny wiatr. Hipnotyzująca przestrzeń i bajkowe widoki rozciągające się dookoła sprawiły że oczyma duszy zobaczyłam krainę, w której dzieje się akcja mojej drugiej powieści. I gdyby nie Brittanica to być może nie powstałaby ta książka, być może nie miałabym tyle radości podczas jej pisania, być może szlak stworzony w powieści nie byłby tak interesujący.  A więc, jeśli jesteś niespokojną duszą pragnącą niebanalnych wyzwań, natchnienia inspiracji, wizualnych doznań piękna przyrody i kochającą górskie przygody, ludzi z pasjami to Brittanica zdecydowanie spełni twoje oczekiwania. Oni zrozumieją Twoje podróżnicze potrzeby i uszanują cele w jakich wybierasz się na wędrówkę. Dodam jeszcze tylko, że „Synowie Ognia” to druga część powieści „Błękitny wiatr” która ukazała się w 2018 
https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4856516/blekitny-wiatr

"Synowie ognia" ukaże się wkrótce.

Serdecznie zapraszam również na stronę Brittanicy. Jeśli podróżować to tylko z nimi: https://brittanica.pl


Pozdrawiam

Aneta